De avond valt en ik heb weer een plekje om de nacht door te brengen op deze kleine grote aardbol. Daarvoor moest ik wat verder fietsen dan ik wilde. In Agde nam ik nog een kopje koffie en ging naar de wc. Dit samen holt een beetje uit en mijn buikje riep daarna snel naar eten.
Maar dat is hier allemaal weer gelukt op een vuurtje, terwijl er een beetje regendreiging was.
Vanaf Agde kun je het Canal du Midi volgen. Heb ik al enkele keren gedaan in het verleden. Sommige stukken zijn een verhard fietspad en soms moet je over hobbelige en door boomwortels vervormde stukken.
Daar had ik nu aanvankelijk geen zin in. Vanmorgen namelijk wees mijn gps me ook al langs een kanaal en daar had ik het nogal moeilijk mee. Één keer ging het helemaal mis.
Met vallen en opstaan op weg naar Sète
En vlak voor Sète sta je daar ineens voor zo'n hek en moet je terug.
Gisteren was er een heel traject waar de gps én de bordjes me langs wezen, terwijl er ook dit stond:
Dit was vandaag ook weer het geval. Zowel gisteren en vandaag kwam ik daar ook veel andere fietsers tegen.
Vreemd genoeg was het op een vlak stuk weg dat ik weer eens een klomp verloor. Ik hoorde een doffe P L O F, keek achterom en jawel hoor. Dat was mijn geluk, op zo'n zandpad ik het misschien niet gemerkt.
Dus nu eventjes geen Canal du Midi volgen, maar over de grote weg richting Béziers. Maar toen ik graag een plekje wou hebben en het kanaal in de buurt was ben ik er wel heen gekoerst.
Het eerste wat ik aantrof op het kanaal was dit karkas.
Het deed me deugd dat hier nog niet alles perfect geregeld is en dat wrakstukken van boten nog gewoon mogen blijven liggen.
Op en rond het water was er veel bedrijvigheid. Een filmpje ervan is te zien op de status van Whatsapp.
Vanmorgen werd ik nog wakker aan de Middellandse Zee. Er is een heel mooi oud liedje over, ik dacht van Anneke Grönloh, maar na opzoeken bleek het een hit uit 1962 van Anita Berry.
Altijd als ik deze zee bereik komt de prachtige melodie en die mooie tekst weer naar boven.
Middellandse Zee, souvenir van een zomer, enkel al het woord is als wijn op de tong........
Middellandse Zee die herkend wordt in dromen
die nog nooit voldoende haar charme bezong.....
enz.
Het is me gelukt om het in de sfeer van de bruisende zee op te nemen en ik vind dat het aardig goed eruit is gekomen. Anderen die het hoorden vonden dat ook.
Ik zag op watertjes in de buurt heel veel flamingo's.
In het zomerseizoen zie je op de stranden van de Middellandse Zee geen hond. Hoe kom je daar nou bij, zul je denken?
Maar nu is deze zee weer even verleden tijd. Mijn geplande route gaat namelijk over de Spaanse hoogvlakte en de zee zal ik pas terugzien bij de Costa del Sol.
Maar het doel dat eerst komt is Lourdes.
Nog 352 kilometer volgens de gps van Bartje, maar die neemt de blauwe route, en ik de grijze beneden.
Nog even wil ik vertellen van een ontmoeting die ik vanmorgen had op een terras in Sète. Een man kwam bij me staan en vroeg of hij me iets mocht vragen.
Ik dacht, oh die wil geld en zat al te denken wat ik hem zou geven toen hij mij zijn vinger liet zien. Er zat een ring omheen, bijna ingegroeid. Of ik hem eruit kon snijden.
Nee, dat was duidelijk. En toen liep hij weer verder. Ik denk nog aan hem. Het beste had ik met hem naar een dokter of een edelsmid moeten gaan, maar zo snel dacht ik niet. Hopelijk heeft hij het ook aan anderen gevraagd, die hem wel op weg hielpen. Iemand die pijn heeft en geestelijk niet in orde waarschijnlijk. Het blijft me bij.
Maar voor nu een prettige avond, zal ik maar weer zeggen.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten