Buenas Tardes, goedenavond.
Rond vier uur zag ik in de hoogte een boerderij die leegstaand leek. Bij benadering leek de omgeving ervan zeer geschikt om er de tent op te zetten.
Iets verderop stond zelfs nog een mooie ruïne.
Na deze foto gemaakt te hebben ging ik naar het groene hek, want dat was de poort naar de grote schapenstal, waarin nu geen beesten stonden.
Met het fototoestel in de aanslag kwam daar tot mijn verrassing ineens een auto om de hoek kijken, dus leek het me fatsoenlijker om die foto maar niet te maken en de man te vragen of ik hier vannacht kon kamperen. "Non". Hoorde ik het goed? Nog een keer gevraagd. Het was echt "Non".
Ik snapte er niks van. Hoe kan iemand nou bezwaar maken dat ik hier een nachtje met de tent sta. Gelukkig waren de meeste spullen nog op de fiets. Ik zei nog dat ik naar Santiago de Compostella ging, waarop hij flauwtjes reageerde.
Blijkbaar was de man speciaal om mij weg te sturen naar de afgelegen boerderij gereden, want hij reed ook weer terug naar de weg, mij volgend.
Op de status van Whatsapp staat vanavond een filmpje van de omgeving van mijn verboden herberg.
Maar niet getreurd, er staan hier zoveel van dit soort gebouwen, dat er na een kilometer meteen weer een volgende zich aandiende, nu rechts van de weg.
Ik was mijn voornemen om daar een kijkje te nemen aan het appen naar iemand toen er meteen een auto halverwege stond.
Het leek wel of ik geschaduwd werd. Misschien was het wel dezelfde man van daarnet.
Dus weer verder gefietst. Erg vond ik het allemaal niet, want om vier uur al ophouden was toch wel erg vroeg.
Maar een half uur later kon ik de verleiding niet weerstaan om naar een volgend huis te kijken.
Nu was ikzelf degene die deze mogelijke standplaats afkeurde. Een kale bedoening en veel wind.
Tenslotte heb ik dit gewone plekje gevonden in een olijvenboomgaard.
En dat is wel heel verstandig, want zelfs tussen deze struiken blaast er een akelige wind. Tegen zonsondergang is ie altijd even feller is mij opgevallen. Maar wegblazen zal ie mijn tent hier niet, neem ik aan, ehhhhh, hoop ik, want daar komt weer een windvlaag langs mijn rug.
Eten koken heb ik zojuist gedaan met seven up in plaats van water. Per ongeluk de verkeerde fles gekocht. Maar het viel niet tegen, was heerlijk zelfs.
De dag begon vandaag met de beklimming van een pas.
Daar was ik rond elf uur en daar had ik ook mijn telefoon pas gestart, om energie te besparen. Weer geen internet, maar het foefje om eerst iemand te bellen werkte weer. Vandaag was Andries het haasje. Voor morgen heb ik een andere vriend voor ogen, wiens naam ik nog niet verklap.
In een schattig dorpje was het daarna rond het middaguur koffietijd tegenover de kerk, waar tegenaan een marktkraam stond opgesteld.
Bij het binnenrijden van het dorp werd ik wel gewaarschuwd.
Seksistische agressie wordt niet getolereerd in San Martin de Unx.
Ik heb me dus ook maar netjes gedragen en niet naar mooie vrouwen gefloten. Die waren er trouwens niet.
Een prettig vervolg van deze avond is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten