Goedenavond Buona Sera.
Vanavond kampeer ik heel dicht bij de Costa del Sol. Dit leek me verstandiger dan helemaal door te rijden tot ik blauw zie. Het idee om bij die beroemde zee te zijn is natuurlijk aantrekkelijk, maar dat geldt voor meer mensen. Een kampeerplek daar vinden zal lastig zijn. Ook hier, op ongeveer tien kilometer van de zee zie je al heel veel luxe huizen links en rechts. Waar ik nu zit is al geen mooie natuurplek meer, zoals dat gisteravond wel was. De tent staat midden op een zogeheten holle weg.
Een plek met uitzicht op enkele in de hoogte gebouwde villa's. De bewoners hebben ook uitzicht op mij( met een verrekijker).
De kans lijkt me klein dat morgenochtend een tractor of een heftruck hierdoor moet, maar het kan wel. Dan zal ik ook weer versneld opbreken zoals vanmorgen. Toen zat ik bij wijze van uitzondering nog in de tent en hoorde eerst mensengeluiden en toen machines als van heggenmaaiers. Oh ja, dacht ik, dat is net als een paar dagen geleden het begin van de olijvenoogst die precies op mijn "camping" moet beginnen. Nu waren er drie personen bezig. Ze begonnen met een blazer de bodem schoon te maken van de reeds gevallen rottende olijven en de bijbehorende bladeren.
Daarna namen twee mannen een vibrator ter hand terwijl een vrouw er met een stok nog eens op los sloeg.
Ik was zo brutaal geweest het een en ander weer eens op de film vast te leggen en op de status van Whatsapp is die te zien.
We hebben niet met elkaar gepraat, maar ze reageerden vriendelijk toen ik ze groette. Alleen die vrouw keek een beetje stuurs. Toen ik ging en dat kenbaar maakte met een hasta luego en een armgezwaai, kwam er uit haar toch ook een afscheidsgroet.
Het fietsen ging goed en werd regelmatig afgewisseld met stukken lopen als de helling te steil was. De weg was overal geplaveid en in het begin erg rustig. Heel af en toe een auto en wat motoren. Voor mij is dit net genoeg om me prettig te voelen. Op eenzame wegen waar ik niemand tegenkom voel ik me akelig, vooral als die ook nog vast dreigen te lopen in de modder, zoals ik al een paar keer mee heb gemaakt.
Iets na het middaguur werden mijn inspanningen beloond met een kopje koffie in de warme zon op een terras.
De zon was zelfs al iets te scherp en ik moest mijn pet opzetten en de halfschaduw opzoeken.
Na dit dorp dat vrij hoog lag begon de afdaling al richting de Middellandse Zee.
Je ziet mijn weg naar beneden slingeren en heel in de verte schittert de zon in de zee.
Mijn voorrem had ik nog steeds niet gemaakt en het eerste stuk van de afdaling liet ik het ijzer op het ijzer knarsen, want repareren daar heb ik een broertje dood aan. Maar op een gegeven moment vond ik dat ik het toch maar eens moest doen. Zo moeilijk is een remblokje vervangen niet, behalve dat ik geen nieuwe remblokjes bij me heb en iets moest verzinnen met oude afgesleten remblokjes die een beetje minder slecht zijn. Maar.......het resultaat was goed, het knarsen was voorbij toen ik na de lunch de afdaling weer voortzette en dat fietste natuurlijk veel ontspannener.
De verjaardag van Thea heb ik niet gehaald. Het zou goed kunnen zijn dat we morgen elkaar wel treffen in de buurt van Nerja. En bij de man die als kluizenaar boven de zee woont ga ik ook poolshoogte nemen.
We zijn er bijna..........
...............maar nog niet helemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten