zaterdag 11 maart 2023

Moe van wind in een wereld van beton. Zeurende knie. Vind plek die ik nodig had in de natuur.

 Goedemiddag. Ja, het is weer een beetje vroeg, maar ben wel  neergestreken op een comfortabel plekje in de natuur. Het is weer een land met olijfbomen, maar die zijn niet zo gecultiveerd, in vrij natuurlijke staat.


Een niet gecultiveerde olijfboom straalt kracht uit.

En dan is er ook nog een even natuurlijke dennenboom, waar mijn tent onder staat.

Onder een beschermende dennenboom.



Het is te begrijpen dat ik in deze omgeving weer bij kan komen van de vermoeidheid die ik nogal had vandaag, fietsend in een onstuimige en onrustig makende wind. Aanvankelijk was deze nog wel in de rug maar later blies hij alle kanten op. Ook was mijn knie de hele dag zeurend en die hield me daardoor bezig. Eerst was het traject  nog natuurlijk, maar toen kwamen de toeristenplaatsen Peniscola en Benicarlò met hun betonnen hoogbouw en Nederlanders op hun elektrische fietsen. Dat was weer even heel anders dan in het dorpje Santa Magdalena de Pulpis, waar ik koffie dronk tussen de eigen bewoners, die het heel gezellig hadden samen.




Hun kinderen speelden ondertussen voetbal op het plein.




En mijn fiets stond  daar op mij te wachten.




Ik kwam ook nog door het plaatsje Vinaròs waar een festiviteit in voorbereiding was.

Of waren ze aan het afbouwen?


Zelfs kwam ik   paard en wagen tegen onderweg en vroeg me af of dit in het kader van het toerisme was of dat het voor de berijder zijn dagelijks vervoermiddel is, of een combinatie ervan.




Gelukkig kwam ik na die steden weer in een natuurlijke omgeving en mijn wens om snel een goed plekje te vinden werd ingewilligd.
Zometeen weer eens koken. Er is zelfs een speciaal ingerichte vuurplaats hier waar ik gebruik van kan maken.



Smakelijk eten, zou ik zeggen.



Gevolgd door een fijne avond.


Q u e    a p r o v e c h e



B u e n a s    T a r d e s .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten