Een tandje bijgezet om te kunnen eten. Een mandarijnenboom voor de deur.

 Vandaag heb ik een mandarijnenboom voor de deur staan. 

De boomgaard waar ik nu in terecht ben gekomen bevalt me heel goed. Ik moest er even wat moeite voor doen om hem te vinden en vervolgens om er te komen, maar nu heb ik een fijne plek, die goed voelt.

Wel fijn, want het is een beetje hommeles met mij de laatste dagen. Mijn knie lijkt zich te stabiliseren, maar nu ben ik vooral ontdaan doordat mijn gebit niet goed functioneert.

Een paar weken geleden is een stifttand losgelaten en nu is er nog één kroon in mijn ondergebit die de prothese vast moet houden. Dat gaat dus niet.  Vooral het eten is een moeilijke aangelegenheid. Ik ben van alles aan het proberen. Heb ook dentafix gekocht, maar dat blijkt secondelijm te zijn. Na een paar happen vliegt het gebitje weer door mijn mond.

Laatst ben ik naar een tandarts geweest om te vragen of hij de losgeraakte stifttand weer in de wortel kan lijmen. Maar dat ging niet. De wortel zal wel niet meer goed genoeg zijn.

Maar nu ben ik toch blij, want zojuist heb ik heerlijk mijn bordjes met spinazie op kunnen eten door de stifttand voor even op zijn plaats te zetten. Met andere woorden heb ik er een tandje bijgezet.

Dat je toch zo van slag kunt raken door het niet goed functioneren van je gebit! Als iets wat vanzelfsprekend is dat ineens niet meer is maakt dat heel onzeker.

Maar nu ik sinds dagen weer eens lekker gegeten heb, en zelfs nog steeds met een mond vol tanden zit te schrijven stijgt het peil weer.

" Hoeveel kilometer per dag rijdt u?"  Dit is de vraag die mij regelmatig gesteld wordt. Maar mijn antwoorden zijn niet meer in de trant van honderd of meer,  zoals dat vroeger was als ik bijvoorbeeld van Frankrijk naar  Nederland fietste. Ik blink nu eigenlijk meer uit in het maken van weinig kilometers per dag.

Misschien zijn het er in totaal  vijftien geweest vandaag. En daardoor ben ik deze mooie plek niet voorbij gereden.

Prettig om ook een toegankelijk huis in de buurt te hebben.

Zon voor de stroomvoorziening.

Ruim plek om ongestoord vuur te maken voor eten en drinken.

 Door langzaam vooruit te komen blijf ik vanzelf ook langer in Spanje, waar het vooralsnog minder winters is dan in Frankrijk.

Voor de status van Whatsapp heb ik vandaag een filmpje gekozen dat gisteren gemaakt is op het strand in Valencia.

Een flits uit de film.

Een gezellige avond is mijn wens, wel of niet onder het genot van een kopje koffie, met of zonder melk en suiker.

Tot morgen.

H a s t a   M a ñ a n a .