Goedemiddag.
Nog steeds ben ik een beetje onder de indruk van de rare sfeer afgelopen nacht. Ik werd wakker van een geluid achter de tent. Het leek alsof iemand met een regelmatig aandoend werkje bezig was. Direct deed ik de voortent open om te constateren dat mijn fiets veilig stond, neergezet op een voor mij ook al onhandige plek onder de takken van een amandelboom. Daar kon iemand het in ieder geval niet op gemunt hebben. Mijn meest waardevolle spullen zaten in de koffer van de accordeon die op zijn beurt in de fietstas is gebleven. Zou ik overvallen worden dan mocht de boef de hele tent nazoeken en zou er niks in vinden.
Het geroezemoes bleef doorgaan en ik viel gewoon weer in slaap om uren later opnieuw wakker te worden van hetzelfde geluid.
Ach ja, dacht ik nuchter, dan zal het nu ook wel weer vanzelf ophouden, hoewel ik stiekem toch liever had dat het al licht zou worden. Dan kun je de zaak overzien en elkaar in de ogen kijken.
Maar ik sliep weer verder tot het licht was en er ook geen geluid meer te horen was.
Nieuwsgierig keek ik om me heen om te ontdekken of er iets veranderd was in en rond de amandelboomgaard, maar niks hoor. Hoewel ik moet bekennen dat ik geen goed geheugen heb voor situaties.
Hoewel ik vannacht nuchter was blijft vandaag het unheimische ervan een beetje bij.
Iemand opperde dat het misschien een stroper is geweest. Nou, dat vond ik een goede suggestie. Het stikt hier namelijk van de konijnen. Toen ik gisteren even de omgeving van de tent verkende vlogen er meteen een stel voor mijn voeten. Waar ik zojuist de lunch nuttigde zag ik dit konijnenhol.
Vandaag is het voornemen om wat grotere afstanden te fietsen niet ingewilligd. Er was een sterke tegenwind en op het traject dat ik fietste zag ik weinig beschutting. Toen ik zat te lunchen bij een huisje, was ik al tegelijkertijd aan het kijken of de tent er in de buurt zou kunnen staan. Nee, beslist niet, en ook de grond eromheen was veel te mul met allemaal stenen. Geen ondergrond voor een tent. Toen ik weg wilde fietsen uitte ik nog maar eens mijn wens aan St Antonius of hij snel iets beschuts voor me kon vinden. Dit gebeurde onmiddellijk, zoals meestal het geval is als ik het vraag. Ik hoefde de weg er niet eens meer voor op. Een zijpad leidde namelijk naar deze door een bomenrij tegen de westenwind beschutte plek.
Op een ondergrond van houtsnippers staat de tent prima.
Zoals je ziet is het voor deze nacht een olijvenboomgaard geworden, na de amandelboomgaard en die van de sinaasappels.
De apparatuur is ook weer in werking gesteld.
Weer vroeg ter plekke dus. Nu, vijf uur, is deze administratie alweer gedaan en wat er vanavond allemaal nog gebeurt voordat ik mijn hoofd te ruste leg lees je morgen wel. En over vannacht maar niet te spreken. Hoewel ik van weer een bezoek maar niet uitga.
Nog even een plaatje van in het café waar de koffie werd geserveerd.
Het valt mij op dat er in Spanje zoveel gegokt wordt.
Een prettige middag en avond nog gewenst en ook een smakelijk eten.
Q u e a p r o v e c h e .
B u e n a s T a r d e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten