Goedenavond allemaal.
Het is alweer donker, maar na een dag die alweer meer dan twaalf uur zonlicht heeft gekend.
Zoals ik gisteren al voelde is dit een plek waar ik vrij zeker niet lastig gevallen kan worden en daarom besloot ik om maar eens een dagje te blijven.
Er is altijd genoeg administratie te doen en natuurlijk heb ik mijn handwerkje.
Voor een supermarkt en een café moest ik drieëneenhalve kilometer fietsen. Zowel in de winkel als in het zaakje vond ik de mensen niet bijzonder vriendelijk. Een pluspunt was dat er in het café een krant lag, die ik uitgebreid bekeken heb. Goed voor mijn Spaans, zoals het ook goed voor mijn Spaans was om Rosa een paar dagen mee te hebben gemaakt. Ze praat heel duidelijk.
Vanaf het zonnige terras zag ik wandelaars voorbij komen, heel serieus met stokken.
Vandaag heb ik ook wat zitten puzzelen over hoe de tocht verder kan gaan na Perpignan. Heb zelfs even gedacht aan de mogelijkheid om vanaf hier meteen de bergen in te gaan, maar dat gaat het toch niet worden. Onderstaand traject is een mogelijkheid.
Bij de rode vlieger wonen mensen die ik graag eens op wil zoeken, terwijl op twee plaatsen van die blauwe lijn ook bezoekjes mogelijk zijn.
Van één van hen kreeg ik gisteren al de uitnodiging om te komen, terwijl ik bij de andere een balletje heb opgegooid.
Maar ja, dit zou dan wel betekenen dat het Bulgarijeplan voorlopig van de baan is.
Het is nog even tijd voor ik in Perpignan ben, want daar moet ik beslissen. Ook twijfel ik of ik niet beter nog een weekje kan dralen hier in Spanje alvorens de andere kant van de Pyreneeën te bekijken. Er wordt namelijk in Frankrijk kou en veel wind verwacht vanaf zondag. De kust van de Middellandse Zee wordt niet gespaard, hoewel de regen er mee zal vallen.
En als ik dan hier de verwachting bekijk blijft het gewoon rond de twintig graden met veel zon, behalve zondag.
Nog langer op deze plek kan wel, maar ik mis de zon en het uitzicht zo in het bos. Het is er een beetje saai. Maar enfin, morgenvroeg zie ik wel weer.
Zojuist had ik vanaf de tent uitzicht op hoe het vuurtje zijn werk deed.
En even het bos uit lopend wilde ik de naderende Pyreneeën op de foto zetten, maar die lieten zich niet goed zien.
Morgen beter misschien.
Voor vannacht wens ik mooie dromen.
B u e n o s S u e ñ o s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten