Goedenavond.
Ik moest een jaar of negentien geweest zijn toen ik een week vrijwilliger was bij de Zonnebloem in Bleierheide, Limburg.
Daar ontmoette ik andere vrijwilligers, Harold en Marthy.
Het is raar gegaan met ons contact. Tot twee keer toe waren we elkaar uit het oog verloren, evenzovele keren kwamen we elkaar op een totaal onverwachte manier weer tegen, beide keren in Frankrijk. De eerste keer woonde ik met mijn vriendin Marry in de Cevennen . We waren in de buurt aan het fietsen toen iemand vanuit een auto :"Hé Zonnebloem" riep. Het was Marthy. Ze was met Harold op vakantie in die mooie streek. We zijn toen een keer bij hen op de camping geweest en zij bij ons op de berg en hebben adressen uitgewisseld. We hebben het over het jaar 1984 of 1985. Daarna zijn Marry en ik weer in Nederland gaan wonen en hebben we contact met elkaar gehouden tot.......het weer verwaterde. Maar zo'n vijftien jaar geleden troffen we elkaar weer in de Franse Alpen, waar ik stond te spelen op een markt. Ze hadden toen ook kennis gemaakt met Andries met wie ik op mijn tournee afgesproken had.
Sindsdien zijn we elkaar niet meer uit het oog verloren. Wel is Marthy anderhalf jaar geleden overleden.
Vandaag kwam Harold dus en hij kwam me een trui brengen, die ik ooit voor Marthy gebreid had.
Harold en.........
........een stukje Marthy.
Er waren ook breinaalden bij en mooie wol, van Marthy georven.
Harold heeft een goede therapie gevonden om het verlies van zijn partner te verwerken: tekeningen maken en afdrukken van linoleum.
De twee kaarten aan weerszijden van de thermometer heb ik uit mogen kiezen.
De onderstaande serie heeft als thema:weglaten, en toch de kern overhouden.
Het kan leiden tot een interessante filosofie.
In ieder geval was het inspirerend Harold zo mee te maken in navolging van Marthy, want die was altijd met creatieve dingen bezig. Behalve dat is en blijft hij erg maatschappelijk betrokken. Hij werkte vroeger op een school met moeilijk opvoedbare kinderen en doet nu ook allerhande vrijwilligerswerk bij maatschappelijke projecten.
Behalve de voor Marthy gebreide trui bracht hij me ook terug mijn reisverslag van mijn eerste grote reis, gemaakt in 1976.
Voor de liefhebbers is hier een bladzijde eruit.
De reis had een half jaar geduurd en ging onverwachts Italië in.
Ton had gisteren een boompje bij hen voor gesnoeid. Het bruikbare hout mocht ik meenemen. Tevens heb ik vanavond van zijn kruiwagen gebruik gemaakt om weer wat hout van de omgevallen boom naar hier te brengen. En ook heb ik vanmorgen weer wat huishoudelijke werkjes verricht, zodat het een beetje opgeruimd was toen mijn goede vriend kwam.
Spreuk van de dag.
Gevonden in het NRC handelsblad van twee jaar geleden, waarmee ik vanmorgen de kachel aanmaakte.
Ik wens u nog een prettige avond.
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten