zaterdag 30 december 2023

In mijn piepzak of ik de pont zou halen zonder lekke band. Gespeeld in Wijchen en Ad bezocht in Balgoy.

 Goedenavond. 
Het was net even spannend of het een avondvullende terugtocht zou worden vanaf Balgoy naar huis, of dat ik voor acht uur de pont hier zou betreden. Dat laatste is gelukt,  en ruim op tijd. Half acht zelfs zette de veerman me al over. Ik had de schrik te pakken omdat de fiets nogal slingerde.  Dat slingeren deed ie vanmorgen op de heenweg plots heel erg, en toen was dat het sein voor een lekke voorband. Vanmorgen kon ik snel weer doorfietsen omdat ik een ander binnenbandje bij me had. In Wijchen waar ik was trof ik de fietsenmaker dicht, dus als het nu opnieuw gebeuren zou had ik daar gestaan in het donker en bovendien nog aan de Brabantse kant van de Maas. Wel had ik bij de Hema een nieuwe buitenband kunnen bemachtigen, binnenbanden hadden ze daar echter niet.
Maar de band hield het. 


Met zo'n slechte buitenband vraag je om problemen. 




De nieuwe buitenband van de Hema is ook in Alphen gearriveerd. 

Intussen is een groot deel van de avondopdracht volbracht: Kachel aanmaken, eten koken en eten. Nu de blog nog afmaken.  Om te vertellen dat ik vanavond in Balgoy op bezoek ben geweest bij Ad. Ad is sinds een week ineens aan het sukkelen geraakt. Is de macht over zijn benen kwijtgeraakt en een paar keer gevallen. Dit hoorde ik allemaal van zijn dochters Sacha en Nicole, maar nu ik er zelf geweest ben heb ik een betere voorstelling van hoe het is. Hij heeft onontbeerlijke hulp van zijn dochters, familie, buren en vrienden. Toen ik kwam was iemand hem het bed in aan het tillen na een toiletgang en toen ik een uur later ging hielp ik mee met hem van bed af te brengen naar een stoel, waar hij plaatsnam voor det avondboterham. Heb veel respect voor hoe het allemaal gaat en begrijp nu waarom Nicole schreef dat ze een beetje moe was.
Voor mij was het bezoek eigenlijk een beetje veel, omdat het laat was op de middag na een optreden in Wijchen, wat overigens heel leuk ging. De keuze vanmorgen om naar Wijchen te gaan om te spelen was trouwens gekoppeld aan de mogelijkheid om Nicole, of Sacha of pa zelf te treffen, mocht dat geschikt zijn.
Sacha en Nicole kwam ik allebei al tegen in de speelstraat en na overleg vertelden ze dat het uitkwam als ik ook naar Ad zou gaan later. Eenmaal afgesproken moest ik me daar toe zetten, vooral ook omdat communicatie zo moeizaam gaat de laatste tijd. Het ging dus, zij het met moeite,  maar uiteindelijk ben ik blij dat ik gegaan ben, alleen al omdat ik de situatie daar nu beter begrijp. 
En ik ben dus ook weer veilig thuisgekomen,  waar het inmiddels kwart over tien is.
Op de status van WhatsApp zie je een meerkoet zich voortbewegen op een vlotje.






Na heen en weer gezeild te hebben naar en van de boot van André besluit hij tenslotte het ruime sop te nemen. 


Dit schouwspel speelde zich vanmorgen af voordat ik ging.


Spreuk van de dag. 


Staar je niet blind op een gesloten deur,  maar kijk waar een deur open staat.


Gevonden in de gerarduskalender van 2015, die ik vond tussen mijn papierrommel. Hij komt van Heleen Kaller. 


W e l t e r u s t e n. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten