Goedenavond.
Frans is vandaag gekomen op mijn uitnodiging om mee te komen eten van de ratatouillemaaltijd voor 8 personen, die ik gisteren gemaakt heb. Ook blijft hij vannacht hier slapen, en wel boven waar de kachel aan is. Het is een goede oplossing dat ik nu beneden slaap en hier in een ander bed mijn huiswerk maak. Zo heeft hij nu een verwarmde kamer in Hotel Bellevue. Als je tussen de huizen woont zoals Frans en vele mensen met hem is het uitzicht op oneindig, wat ik altijd heb heel bijzonder. Dus mag ik wel beseffen wat een voorrecht ik heb om zo te mogen leven.
Het is goed om mezelf op dit woord te blijven attenderen.
Mijn buren Ton en Monique zijn vandaag op de koffie geweest en we hadden het onder andere over die vrijheid die we hebben.
Tja, en af en toe valt er wel eens een verkeerd bolletje in de breimand.
Ook heb ik een bol gevonden die blijkbaar te lang in het licht gelegen heeft.
Een door het zonlicht gemêleerde bol.
Vandaag kreeg ik een hele bijzondere kerstgroet van Piet en Henny. Ze hebben er veel werk aan besteed om het zo mooi te krijgen. Henny is er bijvoorbeeld voor naar de levende kerststal in Rosmalen gefietst om er de schaapjes en de engel te filmen. En in Sint-Oedenrode moesten ze zijn om een kerstboom in een kerk te vinden.
Zoals ik gisteren schreef was de thermometer tot 28 graden opgelopen gisteravond, vanmorgen echter waren er nog maar 8 van over.
Hoewel Frans er boven nu nog lekker warmpjes bij zit, zal het daar bij het ontwaken ook niet veel warmer meer zijn. Maar dan kom ik naar boven en zal het vuur aan zijn schenen leggen.
Spreuk van de dag
De kruik gaat zo lang te water tot ze barst.
In het Frans ook iets dergelijks:
Tant va la cruche à l'eau qu'à la fin elle se rompt.
Voor straks:
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten