Goedenavond.
Op deze tweede Pinksterdag had ik het moeilijk omdat mijn rug van zich deed spreken. Je zou dit ruggespraak kunnen noemen als je niet beter zou weten. Het is bij het opstaan altijd al een beetje lastig, maar in de loop van de dag verdwijnt altijd het ongemak. Vandaag echter niet. Het maakte me onzeker.
Daarbij komt dat de afgelopen twee nachten mijn rechter schouder moeilijk deed. Een nieuw fenomeen, naast problemen met mijn knie. Het betekende dat ik rechts moeilijk kon liggen vanwege de schouder en links vanwege die knie.
Geen goede nachtrust dus, maar wel zorgen.
Misschien kwam het door het insmeren met tijgerbalsem, wat ik midden in de nacht deed, dat het overdag zowel met schouder als knie goed ging. Maar nu is dus de rug aan het zeuren.
Enfin, ondertussen was vandaag mijn doel om in de buurt te komen van een markt van morgen. Het liefst was dat die van Vaison la Romaine geworden, dat op 63 kilometer van mijn ligplaats verwijderd is, maar op de een of andere manier schoot het ñiet op vandaag. Toen de voorspelde inweersactiviteit al rond twee uur begon en ik nog veertig kilometer moest heb ik er maar van afgezien en op 11 kilometer van St Paul trois Châteaux een kampeerplek ingenomen.
Er was een bijzondere ontmoeting vanmorgen bij de supermarkt waar ik boodschappen deed.
Er stond een fiets met vijf wielen, die mij uitnodigde tot nadere beschouwing.
De eigenaar zat op een bankje en meldde zich meteen.
De reiziger en zijn hondje.
Ik wilde hem een hand geven, maar die had hij niet, tenminste geen rechter hand. Vandaar dus onder andere die speciale fiets.
Hij vertelde dat hij nu op weg was naar Duinkerken, daar waar hij vandaan kwam en dat hij daar met een vriend een fiets ging ontwerpen met overkapping. Hij is nu vier jaar onderweg en was onder andere afgelopen winter net als ik ook in Spanje en Portugal. Net als ik heeft hij ook een heleboel apparatuur bij zich. Ik zie bijvoorbeeld twee zonnepanelen op zijn fiets. En hij houdt ook een soort blog bij van zijn avonturen.
Zojuist heb ik gegoogeld en inderdaad komt hij in beeld als je bovenstaande tekst intypt die achter op zijn fiets te lezen is.
Ik vond trouwens wel dat hij er moe en een beetje afgeleefd uitzag en dat waarschuwt me ook om het niet te gek te maken, waar ik ook wel een beetje de neiging toe heb.
Vooralsnog is het nu een beetje spannend hoe het verder moet nu bovengenoemde lichamelijke mankementen zich aandienen. In ieder geval heb ik vandaag de pijp aan Maarten gegeven, zodat ik morgen een minder leuke markt ga aandoen. Het vervolg van de toernee wordt ook anders. Maar markten als die van Orange op donderdag en die van Carpentras op vrijdag mogen er ook wel zijn.
Mijn tent staat nu trouwens hier.
Langs het kanaal parallel aan de Rhône.
Zoals je ziet heeft het vuur weer voor een warme maaltijd gezorgd, dit tussen de buien door.
Het heeft inderdaad een paar uur flink gedonderd en er viel geruime tijd wat regen, dus het is denk ik wel een goed besluit geweest.
Ik heb ook weer een uitdrukking vandaag.
Uitdrukking van de dag.
Ergens een nachtje over slapen.
In het Spaans hebben ze daar ook iets dergelijks voor :
Consultarlo con la almohada
Letterlijk zeggen ze: raad vragen aan het kussen ( van je bed)
Op de status van Whatsapp komt nu een video die ik van de boven beschreven reiziger gemaakt heb.
Er was trouwens nog een andere ontmoeting. Dat was tijdens de koffiepauze met een in Frankrijk wonende Marokkaan van oorsprong. We hadden een vrij filosofisch gesprek, waarin hij uitlegde dat het leven zijn loop moet hebben en dat je vaak niet anders kan dan mee te doen in de vaart waarmee het in de maatschappij aan toe gaat. En ik vertelde dat ik graag heel langzaam leef. Hij zei ook dat Marokko echt een land voor mij is en dat ik, nu ik nog kan, daar eens heen moet gaan. Hij kwam uit een gebied waar het 2300 meter hoog is.
Beste mensen, een goede nachtrust is mijn wens.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten