Zo hallo, daar ben ik weer, bovengekomen met een fiets beladen met accordeon en boodschappen. De expeditie Yssingeaux zit er bijna op. Zoals ik gisteren schreef is de vroege opstaantijd van zes uur het moeilijkst. Op het eind is het dan ook nog een hele opgave om een uur lang mijn fiets omhoog te werken naar huis, terwijl je al moe bent en eigenlijk toe bent aan een middagdutje. Maar inmiddels is dus mijn schrijfplekje bereikt.
Alles wat er tussenin zat was wel heel prettig. Een genot om te spelen en te merken dat mensen het erg waarderen. Grappig was dat de hele sympathieke vrouw van de bakkerij waar ik koffie dronk helemaal gecharmeerd was van mijn klompen, die echter alleen nog maar egaal groen zijn en nog op verdere inkleuring wachten. Ze zag namelijk ook dat ik twee verschillende sokken aan had.
Ik legde uit dat ik vanmorgen in de vroegte de evenknie van de linker sok niet kon vinden, en dat was ook zo. Zoiets is echter bij mijn beroep geen probleem, juist is het een pré om je iets anders te kleden dan gangbaar is.
Ondertussen was Wim druk bezig zijn waren te verkopen en zijn mensen toe te spreken.
Een filmpje ervan is te zien op de status van Whatsapp.
Na afloop had ik Wim uitgenodigd ergens wat te gaan eten en zo zaten we weldra aan de couscous.
Een prachtig bord werd mij voorgeschoteld, het motief kan nog als voorbeeld dienen voor een creatie van mezelf ooit.
Gisteren stond op deze blog een foto van hoe mijn tuingereedschap in de badkuip lag. Dit had Ageeth, die de blog las, gezien en het had haar op een idee gebracht. Ze komt namelijk met een vriendin volgende week naar mij toe. En waarom zou de badkuip niet gebruikt kunnen worden voor waar hij oorspronkelijk voor bedoeld is?
Eerlijk gezegd heb ik er zelf nog nooit in gelegen, naar mijn herinnering ooit wel eens een gaste. Wel was ik er mijn wollen en katoenen truien in.
Maar wie weet mag ik er volgende week twee dames in wassen voor de verandering.
Uitdrukking van de dag.
Hij zit achter zijn computer.
zeggen wij als iemand op zijn computer bezig is.
Echter in Frankrijk zitten de mensen voor hun computer.
Il est devant son ordinateur.
Zo zie je maar weer hoe je hetzelfde heel anders uit kunt drukken. Het is maar van welke kant je het bekijkt.
Intussen ga ik weer verder naar huis. Zal ik nog eten koken vandaag? Misschien was de couscous van Yssingeaux al wel genoeg. Een smakelijk eten is mijn wens voor wie nog eten moet.
B o n A p é t i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten