Rond het middaguur is Emmanuel vertrokken naar zijn huis/ werk na nog heel wat te hebben verteld van zijn bewogen verleden.
Daarna had ik de rust om te passen en te meten aan de eerste mouw, zodat deze straks, als deel vier van de trui ook klaar is, met de andere drie delen verbonden kan worden tot een gezamenlijke hals.
Intussen heeft Anneke geoefend met zang, zichzelf begeleidend op de piano.
Dat ging goed samen.
Het lijkt erop dat morgen mijn reis verder gaat, nu het puzzelwerk voor de trui voorlopig weer verricht is en ik onderwijl af en toe met de tweede mouw verder kan gaan waar vanmiddag hier in het zonnetje een begin mee is gemaakt.
Anneke heeft dan weer even het rijk alleen tot Emmanuel zaterdagavond weer komt.
De fiets voor zover weer opgezadeld.
Spannend vind ik wel hoe het allemaal zal gaan met Corona.
In mijn achterhoofd (of eerder nog in mijn voorhoofd) heb ik Spanje om daar nog heen te fietsen, gelet op de dreigende verhulde vaccinatieplicht. Aangezien het coronapaspoort in voorbereiding is.
Nu is het reizen misschien nog even eenvoudiger, straks moet het wellicht zo:
Maar zoals bij elke reis zal ik nu ook tijdens het fietsen wel ontdekken hoe het verder gaat.
Ik denk dat ik eerst de kust ga volgen zuidwaarts en dan beslis ik gaandeweg of het zo tot Spanje doorgaat of dat de route linksaf gaat richting Ardèche.
Anneke heeft voor mij alvast brood gebakken.
Daar kan ik de eerste dagen weer mee vooruit.
Zo, nu is het etenstijd ongeveer.
Na vanmiddag eet ik nu weer van mijn gisteren gemaakte Ratatouille.
Anneke heeft salade erbij gemaakt en eet zelf wat anders warms.
Bon appétit, voor wie nog eten moet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten