Moeizaam ging het vandaag, vooral ook nog steeds door dat onstabiele voorwiel, maar gelukkig ben ik nu weer op mijn plek, dat dit keer niet midden in een bos is, maar wel omringd door genoeg beschermende bomen.
Geflankeerd door een fietspad waar af en toe iemand overheen komt en dan soms verbaasd is, maar ook niet altijd.
Had ook last van kou op mijn ogen zodat mijn blik over het algemeen niet open was, en ik alleen maar gericht was om verder te komen in de richting van mijn doel Bretagne.
Maar voor dit prachtige huisje had ik toch wel oog vandaag.
Het helpt als je dan ergens een kopje koffie kunt drinken.
Gisteren is dat, onverwachts, toch gelukt. Een Mac Donald's kwam op mijn pad en daar kon je eten en drinken afhalen.
Dus op het stoepje voor het restaurant ( de terrassen waren gesloten) mocht ik voor het eerst sinds een week van een kopje koffie genieten.
Ach ja, het is geen eerste levensbehoefte en belangrijk is dat ik altijd genoeg en goed kan eten. De vuurtjes waren tot nu toe altijd gemakkelijk aan te steken, zelfs vanmorgen na de regen van vannacht. Zojuist was de broccolimaaltijd weer genuttigd.
En nu valt de duisternis weer in. De kou moet ook komen maar daar is nu nog niet veel van te merken.
Na het toetje mag ik nu weer lekker in mijn nestje.
Voor vanavond wens ik de lezer ook warmte toe.
En hier dan het plekje op de aardbol waar dit geschreven is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten