Zometeen begint Nederland- Turkije, een belangrijke wedstrijd voor de kwalificatie voor het aanstaande WK.
Maar het leven zit al zo vol spannende dingen dat je het voetbal er niet bij hoeft te halen.
Hoewel we natuurlijk wel benieuwd zijn of het wat wordt met Oranje.
Spanning bij mij vandaag vooral bij het voelen hoe een goede vriend nu afscheid aan het nemen is van zijn leven op aarde.
Ben wel als afleiding even gaan spelen op de markt van Lamastre, en een paar liedjes laten horen die hij zo mooi vond.
" De Diligence" bijvoorbeeld van de Alvera's. Jo speelde het vaak op zijn mondharmonica en soms ik met de accordeon erbij.
Zijn dochter schreef vanmorgen dat zijn hart af en toe al ophield en hij verder achteruit ging.
Elk ogenblik kan dus het definitieve bericht komen.
Ik weet nog niet wat ik dan ga doen. Ook spannend.
Vandaag was ik mijn trui vergeten mee te nemen naar de markt. Deze hoort bij mijn attributen die aantrekkingskracht hebben, naast mijn klompen, bordjes en hoofddeksels.
Maar het belangrijkste is natuurlijk dat je leuk speelt.
Maar ook vandaag waren er weer mensen die uitgebreid mij op de foto en film zetten, ondanks dat ik in mijn hempje ( T-shirt) stond.
Na de eerste( en dit keer laatste) speelronde zoals gewoonlijk weer koffie gehaald voor Wim en voor mij en bij zijn kraampje opgedronken.
Het was een mooi gezicht om schuin tegenover ons een man bij zijn boekenkraam heel rustig te zien lezen.
De markt was al vrij snel teneinde. Ondertussen met Wineke een afspraak gemaakt dat zij zou komen lunchen.
Na boodschappen dus snel naar huis, met onderweg nog even deze foto:
The long and winding road that leads to your door......
Zo zongen de Beatles eens.
Ja, welke wegen moeten nog bewandeld worden voor we daar komen waar we aan mogen kloppen om thuis te komen.
Ergens hebben we die weg al wel gezien, zeggen de Beatles ook.
En iemand zal ons erheen leiden.
Hij zal dit niet lezen, onze Jo, maar zijn ziel gaat binnenkort op reis ernaartoe......
Dag Jo, dag allemaal.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten