Tom is gisteravond in zijn vertrouwde bedje gedoken in zijn auto die tegelijkertijd huis, bedrijfswagen, atelier en vervoersmiddel is.
Je kunt hem geen betere slaapplaats aanbieden.
Vanmorgen rond half tien had ik de koffie voor hem klaar en begon hij aan zijn ontbijt, dat ik al eerder achter de kiezen had.
Een goede vriendin van hem, Franse Sophie die ik ook goed ken, stuurden we een filmpje van ons en een paar foto's.
Ooit was zij hier met hem te gast in mijn vroegere bootje, dat toen al aardig krakkemikkig was.
Ze heeft het altijd nog over de aanvaring die we hadden.
Ze was met Tom de aanbouw van de boot aan het inrichten als slaapkamer toen ik met de roeiboot tegen de wand aan botste en daarmee de aanbouw uit elkaar dreef.
We moesten aan het repareren alvorens ze in hun slaapkamer terecht konden.
Van haar kreeg ik toen de bijnaam Charley Chaplin. Het had zo een scène kunnen zijn uit zo'n film.
We hebben elkaar weer een beetje bijgepraat sinds ons samenzijn op zijn terrein in Frankrijk in het voorjaar.
Ook was er het weerzien met Hanny sinds februari toen ik via haar naar Frankrijk fietste.
We hadden samen weer goede ideeën voor de oplossingen van cryptogrammen.
Hier wordt ze door mij overschaduwd.
André was ook van de partij en ook voor hem was er koffie en bovendien lekkere koeken die Hanny meebracht van de bakker in Nuland.
Haar hond en die van André gaven het voorbeeld hoe je van de zon kunt genieten.
Flipje
Pietje.
Tom ging rond half één weer richting Amsterdam.
We zien elkaar waarschijnlijk aanstaande maandag weer.
Hanny mocht ik later op de middag uitzwaaien om elkaar snel weer te zien.
André zie ik nu voortaan elke dag.
Het is hier daarom minder goed mogelijk de mensheid even te ontwijken zoals voorheen.
De lucht was af en toe zowel bezaaid met helikopters als met vogels.
Nu, kwart voor zeven zal ik weer eens aan mijn eten beginnen.
BON APPÉTIT
Geen opmerkingen:
Een reactie posten