Niet in de put gezeten vandaag.

 Het zat erin dat ik vandaag eens in de put zou komen te zitten.

Dat heb je als je je bron moet schoonmaken die meer dan twee meter onder het aardoppervlak stroomt.

Er is een betonnen gevaarte omheen gemetseld met daarin een trap, zodat je er als het nodig is bij kunt.

Maar bij nadere inspectie zag ik van bovenaf geen boomwortels de waterloop bedreigen.

 Je ziet op de rotsbodem een dun stroompje richting trap sijpelen en als je goed kijkt en de foto vergroot zie je onder de trap de openingen van twee slangen. Hier gaat het water doorheen, legt dan een weg van een meter of tien af, waarna het in een reservoir van tweeduizend liter opgevangen wordt.

Dit reservoir ziet er aan de buitenkant met deksel erop zo uit:

De bron bij benadering, en ontdaan van alle bramenstruiken die er rondom heen groeien, is zo:

Omdat er geen boomwortels in groeiden hoefde ik er dus niks aan te doen en kon de deksel weer dicht.

Dit is toch weer een zorg minder, wetende dat het water kan blijven stromen.

Een tweede hoedband is ook afgekomen vandaag en hangt zolang naast de andere.

Vanmorgen kwam Yvon aangelopen met een stok als extra been. Het is voor hem tegenwoordig een hele onderneming om Les Costilles te betreden. Ouderdom.

Maar hij heeft het er op gewaagd en het was goed voor beide dat hij weer eens hier was.

Een warme dag verder vandaag. Op mijn gebruikelijke blogplek vond ik het in de zon bij de fiets te warm en zit nu tegenover in de schaduw. Toch is het al bijna zes uur.

Nu naar huis en voor het eten zorgen.

Een smakelijk eten gewenst.

Ps: nog geen veranderingen rond Jo.