Een drukke dag vandaag wat bezoek betreft.
Er kwam Liesje uit Oijen. Zij was een goede vriendin van onze overleden vriend Jo Borneman en ze had een jas van hem bij haar hangen die ze nu voor mij bestemd had.
Het was,elf uur, net lekker geworden buiten om op het terras koffie te drinken, daar de zon erin slaagde door de mist heen te breken.
Wel had de mist zijn sporen achtergelaten:
Ziehier een kopje met water dat buiten gestaan had met een kunstig gecreëerd mistvliesje erop.
Later, bij iemand die koffie wilde drinken, moesten we eerst het kopje ook van zijn vliesje ontdoen:
En ondertussen kan ik het niet nalaten dit schattige hondje te fotograferen.
Hij ligt er net zo bij als de omgevallen plantenbak
Er was ook een ongeval vanmorgen, dat zich voltrok net voor mijn neus op de Veerweg bij het uitzwaaien van Liesje.
Een fietser viel met een smak op de grond door wat later bleek een oneffenheid tussen berm en weg.
Hij bleef liggen, probeerde op te staan, ging weer liggen.
De inzittenden van drie auto's waren bezorgd met hem bezig, ook de veerman kwam erbij.
Die had EHBO.
Maar uiteindelijk is hij toch opgestaan en is iedereen weggegaan behalve ik.
Hij is op mijn uitnodiging ingegaan om op mijn vlotje tot rust te komen.
Hij bleek een jonge man uit Keulen en wilde vandaag naar Rotterdam fietsen en vandaar morgen naar Amsterdam.
André maakte een kopje koffie voor hem en ook de aansluiting van zijn smartphone op het stuur was defect. André wist dit ook op te lossen.
Zelf had hij pijn aan zijn linkerkant: been, heup, ribben.
Niet aan zijn hoofd.
Uiteindelijk is hij toch weggereden met het doel Rotterdam vandaag nog te halen. Hij had daar immers een hotelkamer gereserveerd.
Daar gaat ie.
Jammer dat ik zijn nummer niet gevraagd heb, want benieuwd of dat allemaal toch nog gelukt is.
Vanmiddag kwamen Wineke en Bruno, de moeder en zoon die ook nauw verbonden zijn met de Ardèche.
Ter ere van hen deed ik voor het eerst mijn nieuwe trui aan waarvan ik nu nog met het instoppen van de draadjes bezig ben.
Samen met Wineke hier.
Een doel van hun bezoek was ook om een koelkast op te halen die André hen beloofd had.
Bruno sleept hem hier richting auto.
En ook mochten ze de windmolen meenemen die André niet meer gebruikt hier.
Hier zit de windmolen nog op de boot.
En toen ze bijna weer gingen kwam Carla aangefietst en werd het voor de derde keer koffie zetten vandaag.
Op het eind van deze horecadag mocht ik op het vuurtje weer eten bereiden voor André en mij.
Sperziebonen en aardappelen zaten erin.
Vrijdagmiddag op de markt van St Michielsgestel kreeg ik van een Griek naast mij allerlei hapjes uit zijn kraampje, waaronder olijven en Griekse kaas en nog meer waarvan ik de naam niet weet omdat ik niet zo'n grote culinaire interesse heb.
Hiervan hebben we ook wat op onze borden erbij gedaan.
Voor mij is het nu tijd voor toetje.
Een prettige avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten