Slordig neergezet tegen het vocht vangende raam springt het boekje me weer in het oog dat ik al zo lang heb, al die tijd dat ik hier woon, dus drieëndertig jaar zeker.
Heel af en toe kijk ik er eens in en vandaag is het elf oktober, en dat geeft deze tekst:
Ook het begin van twaalf oktober is veelbelovend en bevestigt mijn levenshouding: leven in het heden, doen wat je op elk moment voelt, niet bang zijn en mijn leven in Gods hand leggen.
Goed om dit weer eens even te lezen.
De dag van morgen is wel een beetje gepland, want ik zal bij Carla wat in de tuin doen had ik beloofd en bij redelijk weer is er weer de markt van Oss, waar dit keer de orgelman niet zal spelen, zoals hij vorige week gezegd had.
Vandaag maandag was het onder andere wasdag.
De kachel was aan vanmorgen en na het theewater heb ik er tot twee keer toe een grote pan water op warm gemaakt. Daarna de te wassen spullen in een teil, waspoeder erbij, een paar uur laten trekken en daarna spoelen in het grote water en ophangen.
Met wind en een beetje zon is alles vanmiddag weer droog geworden, behalve mijn hoed die op die linker paal zit. Maar die droogt morgen wel op mijn hoofd als ik hem op heb met spelen.
Verder was het vandaag een rustige dag met draadjes inwerken in de trui.
Nu half zeven is het tijd om de snijbonenmaaltijd te bereiden en vuurtje stoken.
Een fijne avond gewenst en.... HUP HOLLAND HUP.
Veertien- nul is een mooi streven ter ere van Johan Cruijff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten