Ze is een kennis van Eric en voor vandaag hadden we afgesproken.
Op mijn zonnige terras hebben we onze harten naar elkaar kunnen luchten.
Vanmorgen bij de eerste stap die ik buiten de deur zette was het eerste wapenfeit daar.
De zon in het water liet mijn door de storm in de diepte geraakte stoel zien.
Hij was gestrand op mijn roeiboot die daar al jaren gezonken ligt.
Met behulp van een pikhaak is de verloren gewaande stoel weer naar boven gekomen.
Mijn voorlaatste trui is vandaag overhandigd aan André, die hem heel mooi vindt en ook gaat dragen.
Voor mezelf vind ik hem niet kleurrijk genoeg.
Zijn dochter die vanmorgen bij hem was gaat nu alle loshangende draadjes inhechten.
Hoewel ik dit werkje niet vervelend vind staat mijn hoofd er niet meer naar als een volgend ontwerp in de maak is.
En zij vindt het ook leuk werk. Iedereen tevreden.
Vanavond hebben we ook weer samen lekker spinazie gegeten.
Nu tijd voor het avondprogramma, onder andere voetbal kijken.
BONNE NUIT, welterusten voor straks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten