Markt Geldermalsen.

 Op  vrijdag vier fietsbereikbare markten. Twee ervan waren de middagmarkten van Kerkdriel en Druten. Die heb ik gehad.

Vandaag gekozen voor de ochtendmarkt van Geldermalsen.

Acht uur de deur uit en kwart voor negen op het voetveertje naar Tiel.

De kapitein vind ik een prachtig figuur met een bijpassende pet op.

Misschien durf ik ooit hem te vragen voor een foto.

De fietstocht ging verder rustig aan, zonder haast om snel op de speelplek te komen.

De appeloogst is in de Betuwe volop aan de gang.

De volgepakte appelkisten kwamen minder goed op de foto dan het naar mij zwaaiende personeel.

Mijn oog viel ook op deze mooie tuin met bloemen.

Rond tien uur begon mijn draagorgel te spelen, nog even wat stroef in het begin vanwege de op de fiets wat koud geworden vingers.

In dit straatje dat uitloopt op de markt heb ik mezelf en het publiek vermaakt tot iets over twaalf.

In de HEMA waar ik halverwege pauze pleeg te nemen werd mij de koffie nu verboden omdat ik de QRcode nog niet had. Mijn stempel in het gele boekje was niet genoeg.

Ik: mopper mopper mopper. Voor niks die acht euro uitgegeven om dit naar blijkt waardeloze boekje te kopen.

Maar meteen daarna legde ik die onschuldige koffiedame uit dat het niet haar keuze is om met deze rompslomp geconfronteerd te worden. Over twee weken krijg ik ook die code, waarvoor ik de vaccinatie aangegaan ben.

Wel kreeg ik nog koffie to go, een beker om mee naar buiten te nemen. Daar op de koffer gezeten kon ik in mijn zelf gecreëerde cantine de krentenbollen erbij opeten.

Vanmorgen thuis had ik namelijk niet veel meer te ontbijten.

De opbrengst van vandaag was weer ruim voldoende en precies genoeg voor de vele boodschappen die gedaan moesten worden.

Thuis gekomen tracteerde ik mezelf op friet en andere versnaperingen uit het cafetaria hier.

Eigenlijk  was de tractatie ook voor André, maar die bleek toevallig net weg.

Een dubbele portie ging er echter  goed in.

Ja........mijn tanden werken weer bijna als vanouds......ik kan weer bunkeren. Wat fijn dat alles weer normaler wordt.

Op het laatst van de blog van  gisteren staat  een foto van de Mont Ventoux, waar Wineke laatst op was.

In het archief van Piet is nog een foto uit augustus 2000, toen Piet en ik daar samen op geklommen waren met de fiets, ik met de accordeon in de fietstas, want ik wilde natuurlijk spelen.

En terwijl de regen zachtjes op het dak klettert maak ik me op voor een rustige avond.

Morgenochtend droog weer voorspeld dus misschien komt er dan weer iets moois uit de bus .

               BONSOIR